Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-05-04@00:25:05 GMT

«زمین‌گیر»؛ داستان ترسناک خانه‌ای در تسخیر کودکان

تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۴۰۲۴۲

«زمین‌گیر»؛ داستان ترسناک خانه‌ای در تسخیر کودکان

فرارو- ملاقات با خانوادۀ کسی که تازه با او آشنا شده‌ایم برای خیلی از ما کلی استرس و اضطراب به همراه دارد. به همین خاطر است که این موقعیت می‌تواند بستر خوبی برای یک سناریوی ترسناک و دلهره‌آور باشد. سباستین گادوین در فیلم «زمین‌گیر» (یا «عازم خانه») از همین بستر آشنا استفاده کرده و حال و هوایی پریشان‌کننده و یک جور ترس عمیق روانشناختی ایجاد کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به گزارش فرارو؛ این فیلم نسبتا کوتاه و جمع و جور که فقط حدود هفتاد دقیقه زمان دارد شاید چیز خیلی خلاقانه و تحول‌آفرینی در ژانر ترسناک برای ما به ارمغان نیاورده باشد، اما با این‌حال آنقدر خوش‌ساخت و منسجم هست که ما را از لحظۀ اول تا آخر مشتاق و هیجان‌زده رو به روی خودش بنشاند و در اضطراب‌های عمیق خودش غرق کند. شخصیت اصلی فیلم زن جوانی به اسم هالی (با بازی آیسلینگ لافتوس) است که با کوله‌باری از اضطراب و هیجان قرار است به ملاقات خانوادۀ نامزدش ریچارد (تام گودمن) برود. ریچارد قبلا همسر دیگری داشته و سه فرزند از ازدواج قبلی‌اش دارد که هالی قرار است برای اولین‌بار با آن‌ها ملاقات کند. آن‌ها دعوت شده‌اند تا در جشن تولد دختر کوچک ریچارد یعنی آنا (رافیلا چپمن) حضور داشته باشند.   اما وقتی هالی و ریچارد به مقصد می‌رسند اثری از همسر سابق ریچارد نیست و فقط آنا و خواهر و برادر نوجوانش یعنی لوچیا (هتی گوتب) و رالف (لوکاس رولف) در خانه هستند؛ خانه‌ای که شبیه قصر‌های قدیمی و رازآمیز است. طبیعتا بچه‌ها اصلا از حضور این نامادری جوان هیجان‌زده و خوشحال نیستند و خیلی سرد با او برخورد می‌کنند. هرچقدر هم که ریچارد بیشتر تلاش می‌کند تا حال و هوا را عوض کند تنش‌ها بیشتر می‌شوند. اما مشکل فقط این نیست؛ کم‌کم هالی احساس می‌کند که احتمالا این وسط یک چیز خیلی ترسناک‌تری هم وجود دارد. فیلم «زمین‌گیر» برای ایجاد ترس و دلهره، بیشتر از هر چیز متکی به شخصیت‌ها و روابط بین آن‌هاست. تقریبا در کل زمان فیلم ما فقط پنج شخصیت داریم که در یک لوکیشن نسبتا محدود حضور دارند. گادوین این روش را به کار برده است تا بتواند کاملا بر عمق وجود شخصیت‌ها متمرکز شود و موفق هم شده است.   هر کدام از بازیگران به خوبی در نقش خودشان جا افتاده‌اند و واکنش‌ها و احساساتشان کاملا طبیعی و باورپذیر است. لافتوس کاملا حالت یک نامادری سرگشته و پریشان را دارد که از ارتباط با خانوادۀ تازه‌اش مستاصل شده و ریچارد هم دقیقا حال کسی را دارد که نمی‌داند چطور باید هم دل بچه‌هایش را به دست بیاورد و هم هوای نامزد جدیدش را داشته باشد. بازیگران خردسال و نوجوان فیلم هم کارشان را فوق‌العاده انجام داده‌اند و اصلی‌ترین نقش را در ایجاد حال و هوای ترسناک فیلم ایفا کرده‌اند. روند داستان هم طوری است که دائما احساس خصومت و ترس و دلهره را بیشتر و بیشتر در فضای فیلم ایجاد می‌کند. کد ویدیو دانلود فیلم اصلی اگر ایرادی بشود به فیلم گرفت این است که داستانش یک مقدار بیش از حد ساده و سرراست است هر چند که در اواخر فیلم غافلگیری‌های جذابی هم وجود دارد. با این‌حال این داستان ساده خیلی خوب روایت شده و یک جور ترس واقعی و عمیق را ایجاد کرده که صرفا لحظه‌ای و آنی نیست بلکه در سراسر لحظات فیلم منتشر و جاری است.   «زمین‌گیر» شاید داستان خیلی خاص و پیچیده‌ای نداشته باشد، اما حال و هوایش تا دلتان بخواهد میخکوب‌کننده و دلهره‌آور است. معصومیت کودکانه در این فیلم به شکلی خزنده و تدریجی به چیزی شوم و هراس‌آور تبدیل می‌شود و بیننده با اینکه عمیقا در دل فضای تاریک فیلم فرورفته است تا آخرین لحظه نمی‌تواند بفهمد که دقیقا چه چیزی این همه وحشت و هراس را ایجاد کرده است.   کارگردان و فیلمنامه‌نویس: سباستین گادوین (Sebastian Godwin) بازیگران: آیسلینگ لافتوس (Aisling Loftus)، تام گودمن (Tom Goodman)، هتی گوتب (Hattie Gotobed) و دیگران زمان انتشار: ۲۳ اردیبهشت   منبع: bloody-disgusting.com

منبع: فرارو

کلیدواژه: سینمای جهان نقد فیلم ترسناک روانشناختی زمین گیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۴۰۲۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دانشمندان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن در محیط‌های کم‌گرانش به دویدن روی آورند؛ اما از آنجایی که آن‌ها در فضا هستند، هر نوع دویدنی مدنظر نیست. محققان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که چندین بار در روز در اطراف «دیوار مرگ قمری» بدوند.

دیوار مرگ قمری به کمک یک استوانه چوبی غول‌پیکر که توسط بدل‌کارهای موتورسیکلت در نمایش‌ها استفاده می‌شود، یک جرثقیل به ارتفاع 36 متر و چند سیم بانجی شکل گرفته‌است. محققان خاطرنشان کردند که این میدان گرانشی مانع از دویدن بیش از حد سریع فضانوردان در ماه می‌شود. دیوار مرگ قمری نه تنها گرانش ایجاد می‌کند، بلکه برای ایجاد نیروی جانبی کافی برای مبارزه با تحلیل استخوان و عضله مفید است.

آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی در دانشگاه میلان، می‌گوید:«از اینکه هیچ‌کس پیش از ما به این ایده پی نبرده بود، شگفت‌زده شدم. دیوار مرگ قمری می‌تواند یک راه مناسب و سان برای تمرین در ماه باشد.»

انسان‌ها از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 پا به ماه نگذاشته‌اند، اما ناسا و سایر آژانس‌های فضایی با مأموریت‌های طولانی مدت در زیستگاه‌های دائمی خود را برای بازگشت به ماه آماده می‌شوند. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با یک ماموریت بعدی به سطح ماه در اوایل سال 2026 پرواز کنند.

اطمینان از داشتن هوا، غذا و آب برای فضانوردان تا تشعشعات فضایی، چالش‌هایی هستند که فضانوردان در ماه با آن‌ها مواجه خواهند شد. اما بدون نیروی گرانش طبیعی برای مقابله با آن، فضانوردان توده استخوانی و عضلانی را از دست می‌دهند.

محاسبات مینتی و همکارانش نشان می‌دهد که دویدن دور دیوار مرگ روی زمین، بدون آنکه منجر به زمین خوردن بشود، برای انسان بسیار دشوار است. اما در گرانش ماه، که یک ششم زمین است، این کار بسیار آسان‌تر است. طبق محاسبات او، دویدن با سرعت بیش از 12 کیلومتر در ساعت باید کافی باشد.

برای آزمایش این طرح، دو محقق در حالی که به طناب بانجی آویزان شده از جرثقیل متصل بودند، دور دیوار مرگ به عرض 10 متر دویدند. این فرایند با کاهش پنج ششم وزن بدن آنها، گرانش ماه را تقلید کرد. در ترکیب با داده‌های تردمیل، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که دویدن برای چند دقیقه در شروع و پایان هر روز، باید نیروی کافی برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها و عضلات و حفظ کنترل خوب سیستم عصبی ایجاد کند.

در مقابل چالش ساخت دیوار مرگ در ماه، می‌توان به جای انتقال دیوار مرگ واقعی، فضانوردان را در زیستگاه‌های دایره‌ای قرار داد و به آنها اجازه داد تا در اطراف دیوارهای خانه‌های خارج از جهان خود، بدوند.

ماریا استوکس، استاد توانبخشی عصبی-عضلانی اسکلتی در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت:«حرکت در این محیط استوانه‌ای قطعا اقدام متقابل مفید برای کمک به جلوگیری از تغییر شرایط بدن در اثر گرانش کاهش یافته در ماه است. اما برای یادگیری مهارت‌های خاص و اطمینان از عملکرد ایمن فضانوردان بر روی سطح ماه، آموزش‌های خاصی برای زندگی روزمره و فعالیت‌های کاری همچنان مورد نیاز است.»

منبع: theguardian

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901738

دیگر خبرها

  • ۲۰ فیلم ترسناک که بر اساس داستان واقعی ساخته شدند
  • برگزاری کارگاه آموزشی داستان نویسی برای کودکان در رشت
  • آیین ملی گل‌غلتان در خانه تاریخی آل یاسین کاشان
  • علامت استاد حقیقی داشتن تزکیه برای تسخیر قلوب است
  • ساخت مسکن کارگری در یزد/ خانه دار شدن همه کارگران
  • فیلم| دستگاه حفر تونل (TBM) چگونه کار می‌کند؟
  • انعکاس مظلومیت کودکان غزه در ادبیات مقاومت
  • ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!
  • ۳ رمان نوجوان تألیفی پیشنهاد خرید هادی خورشاهیان از نمایشگاه
  • برگزاری کارگاه‌های آموزشی شعر و داستان کودک و نوجوان در همدان